-
1 porobić
глаг.• наделать• поделать* * *porobi|ćsię сое. образоваться, возникнуть;\porobićły się bąble выскочили волдыри
+ potworzyć się, powstać* * *porób, porobiony сов.1) наде́лать, сде́лать (много чего-л., поочерёдно)porobić kanapki — наде́лать бутербро́дов
porobić notatki — сде́лать заме́тки
porobić znajomości — завяза́ть знако́мства
2) порабо́татьSyn:popracować 2)
См. также в других словарях:
porobić — dk VIa, porobićbię, porobićbisz, porobićrób, porobićbił, porobićbiony 1. «wykonać wiele czegoś, jedno po drugim; dokonać wielu czynności; także o wielu osobach: zrobić coś» Porobić notatki z wykładu. Porobić porządki, sprawunki, zakupy,… … Słownik języka polskiego
porobić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, porobićbię, porobićbi, porobićrób {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonać wiele czynności; o kilku (wielu) osobach: zrobić coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porobiła udane wypieki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego
